چرم چیست ؟

چرم به طور اساسی از پوست حیوانات تولید می شود و پس از گذراندن مراحل ای بهبود و زیباسازی می شود.
 
چرم را از پوست حیواناتی مانند گاو، گوسفند، بز، اسب، خوک و انواع حیوانات دیگر به دست می آورند در صنعت امروزی چرم پوست گوساله، بز و گوسفند بیشترین استفاده را دارند.
 

نحوه ی تولید چرم

از ترکیب پوست جانوران با موادی مختلف مانند زاج سفید، پوست درخت صنوبر، کاج، بلوط، فندق، کائوچو، سماق و مواد شیمیایی دیگر جنس انعطاف پذیری تولید می شود که نام آن چرم می باشد. 

چرم چیست؟

در صنایع چرم از پوست حیوانات مختلف مانند؛ گاو، گاومیش، گوسفند و غیره تهیه می کنند. پوست حیوانات از سه قسمت عمده تشکیل شده است که عبارتند از:

1. پوست روئی (ایپدرم)
2. پوست میانی (درم)
3.  پوست زیرین (هیپدرم)

قسمت میانی پوست ضخیم بوده و دارای بافت درهم رفته الياف کش دار، سلولهای چربی و ریشه مو است که بایستی عاری از هرگونه مواد زائد مانند مو و ریشه های موئی و سایر قسمت ها گردد، این عمل مستلزم کارهائی است که روی پوست از طریق شیمیائی صورت می گیرد که مجموع این کارها و تبدیل پوست طبیعی به چرم را «عمل دباغی، میگویند.
اگر موهای لایه پوست دباغی شده به طور کامل از بین بروند محصول به دست آماده را «چرم» می نامند و اگر موی خود را داشته باشند «پوست» گفته می شوند.

گهداری پوست

برای جلوگیری از فساد باید به روش های مناسبی از پوست نگهداری شود تا از تجزیه شدن آن جلوگیری گردد، نگهداری درست از پوست، تجزیه باکتریائی و تغییرات زیست شیمیایی را در پوست کاهش می دهد و برای نگهداری پوست روش های اصلی مختلفی وجود دارد که عبارتند از :

خشک کردن پوست در هوا

پوست‌هایی که بدون استفاده از هیچ نوع ماده خارجی خشک می شود، پوستهای خشک شده در هوا نامیده می شود. متداول ترین روشهای خشک کردن پوست در هوا عبارتند از:
الف) پهن کردن پوست روی زمین و ثابت کردن آن به وسیله ی چوب و سنگ: این روش به دلیل ناصاف قرار گرفتن پوست روی زمین و کثیف شدن آن براساس تماس با خاک، خاشاک و آسیب های ناشی از حشره ها روش چندان مناسب نیست.
ب) آویزان کردن پوست بر روی تیر و طناب در آفتاب: در این روش جریان هوا بهتر صورت می گیرد و عمل خشک شدن با یکنواخت بیشتر انجام می شود، عیب این روش این است که در اثر آویز کردن پوست حاشیه های آن سوراخ و در اثر خشک شدن در نور مستقیم خورشید سطح پوست سخت می شود.
پ) خشک کردن پوست در قاب و قالب: در این روش پوست یک چهار چوب ثابت یا متحرک کشیده شده و سپس در سایه یا در نور آفتاب خشک می شود. در نتیجه پوست ضمن خشک شدن، جمع و داخل چهارچوب کاملا کشیده می شود. این کشیدگی موجب می شود سطح پوست به طور کامل صاف شود و بسته بندی پوست آسان تر و جریان هوا در سطح پوست به هنگام خشک شدن بهتر صورت می گیرد.

نگهداری پوست با نمک

 این روش متداول ترین روش نگهداری پوست گاو در اروپا، آمریکای شمالی و کشورهائی است که آب و هوای گرم دارند.
پوست تازه مستقیما از کشتارگاه به زیر زمین های معین حمل و در آن جا به آن نمک زده می شود. نمک مورد استفاده به طور معمول نمک معمولی است و به نسبت یک به یک به کار می رود (یعنی به ازای هر کیلوگرم پوست یک کیلوگرم نمک مصرف می شود). محل انجام این کار باید خشک باشد، از این رو از انبارها یا زیر زمین های سرد استفاده می شود.
نمک به طور معمول بر سطح پوست پاشیده می شود به طوری که بین هر دو عدد پوست یک لایه نمک قرار گیرد و سپس پوست ها بر روی هم قرار داده و حداقل به مدت ۲۱ روز نگهداری می شود.

نگهداری پوست با آب نمک

روش های متفاوتی برای نگهداری پوست با آب نمک وجود دارد. از این روش بیشتر در آمریکا برای پوست های سنگین استفاده می شود. به این صورت که پوست ها به طور مستقیم از کشتارگاه میان ماشین های سرد کننده عبور می کنند تا چربی و مواد زائد چسبیده به آنها سخت شود. سپس پوست ها به وسیله ی یک ماشین لش گیر، لش زدائی می شوند.
 زمانی که دمای پوست به اندازه کافی کاهش پیدا کرده و به نقطه‌ای برسد که چربی آن سخت شود، عمل لش زدائی به طور مؤثر و کامل صورت گرفته و چربی جدا شده به عنوان پیه، صابون و روغن های نرم کننده به کار می رود. پوست های تمیز شده را در نمک قرار می دهند. این کار ممکن است در خمره، شبکه یا کانال های ویژه‌ای انجام گیرد.
پوست ها به مدت ۴۸ ساعت یا بیشتر در آب نمک دارای غلظت متوسط نگهداری می‌شود زمان نگهداری از لحظه ی آغاز می شود که پوست ها به طور کامل در آب نمک غلیظ غوطه ور شده باشد.

آماده کردن پوست و موزدائی

 ابتداء به پوست نمک طعام می پاشند تا او پوست ضد عفونی و ثانيا مقداری از آب خود را از دست بدهد. پس از آن پوست را در آب قرار می دهند تا پوست مجددا به حالت اول خود در آید.
برای از بین بردن مو از محلول سولفور سدیم و گاهی سولفورهای کلسیم و آمونیم استفاده می کنند، ولی اغلب مخلوط سولفور سدیم و آهک به کار می برند که پوست را به مدتی در محلول سولفور سدیم و آهک قرار می دهند و سپس موهای آن را جدا می کنند و پس از آن برای از بین بردن آهک، پوست را در محلول های اسید لاکتیک، بی سولفیت سدیم و املاح آمونیم قرار می دهند تا آهک آن را خنثی نموده و از بین ببرند.

دباغی

برای دباغی پوست روشها و مواد مختلفی به کار می برند که عبارتند از : دباغی گیاهی، دباغی معدنی و دباغی با مواد سنتتیک.

دباغی گیاهی

 گیاهانی که در چوب، پوست، میوه و یا برگ آنها ماده دباغی موجود است عبارتند از: بلوط، شاه بلوط، سماق، صنوبر و غیره. مهمترین مواد دباغی گیاهی عبارتند از: تانن که از میوه گیاه چین به دست می آید و نوعی از آن هم از میوه بلوط تهیه می شود، مصارف دیگری مانند؛ رنگرزی، داروسازی و غیره نیز دارد. دیگری سماق است که از بوته سماق به دست می آورند. ماده دباغی را به وسیله آب از قسمت۔ های مختلف گیاه جدا کرده و پوست را در محلول رقیق دباغی قرار می دهند و پس از این که مواد دباغی کام در پوست نفوذ کرد غلظت محلول را به تدریج بالا می برند تا عمل دباغی کامل گردد.
به چرم تخت کفش بعد از این عمل کمی روغن می مالند و آن را خشک می کنند و در برخی تسمه ها چرم خشک را در چربی مذاب فرو می برند و درصد چربی آن را زیاد می کنند. مواد دباغی که سریع روی پوست عمل می کنند برای این نوع چرم ها برای صنعت صحافی مناسب نیستند؛ زیرا دارای مقاومت بسیار کم بوده و پس از مدت زمانی کوتاه فاسد می شوند، سه روش دباغی به نام های لوح، برهن و مخلوط که برای مواد گیاهی مورد استفاده واقع می شود.

روش لوح

 این روش به نام چال کردن معروف است و ابتدائی ترین روش دباغی با مواد گیاهی است، برای این کار از تشت های چوبی که در زمین جاسازی شده استفاده میکردند. بدین نحو که پوست تمیز شده چرمی را ردیف به ردیف روی هم در ظرف چوبی قرار داده به صورتی که لابه لای آنها به مواد دباغی آغشته شود.
 پس از ظرفیت ظرف چوبی درب آن را بسته و برای این که فشار بیشتری به پوست های قرار گرفته بیاید از وزنه های سنگی استفاده می کردند برای بهتر انجام گرفتن مواد قدیمی تر به مواد جدید اضافه می کنند تا باهم مخلوط شده و عمل دباغی را به نحو عالی انجام دهند، چون زمان دباغی معمولا طولانی است گاه گاهی بایستی مواد را عوض کرد. برای مثال چرم گاو برای دباغی کامل خود به سه سال زمان احتیاج دارد.
این روش بهترین طریق دباغی است، اما بسیار پرهزینه است، اما در دباغی های مدرن زمان دباغی بسیار کم و عمل دباغی بسیار سریع روی پوست انجام می شود، این نوع چرمها برای مصارف کفش سازی و کیف مناسب است و برای صنعت جلدسازی در صحافی چندان مناسب نیستند.

روش برهن

 در این روش پوست به میلهی آویزان شده و سپس آن را در محلول بسیار رقیق از مواد دباغی قرار داده و مرحله به مرحله نسبت درصد آب را کم کرده و پوست رفته رفته در محلول غلیظ تری قرار خواهد گرفت، مدت زمان دباغی در این روش برای چرم گاو فقط ۸ هفته و برای بز ۸ تا ۱۰ روز چرم آماده می شود

روش مخلوط

 در این روش هر دو روش ذکر شده لوح و برهن به کار گرفته می شوند، بدین نحو که اول برای دباغی پوست از روش برهن و بعد از روش لوح استفاده می شود. زمان دباغی در این روش برای پوست گاو حدود ۲ ماه و بز و گوسفند چند روز است.
چرم های دباغی شده در این روش گاهی هم مورد مصرف در صنعت جلدسازی در صحافی می باشد. چرم بز که با مواد مایر وبلانن و یا دیوی دیوی دباغی شده بعد از گذشت زمان تغییر رنگ می دهد و قرمز می شود. در صورتی که عمل دباغی با مواد رو یا کاج باعث مقاوم شدن چرم شده و این چرم ها پر رنگ تر هستند، ولی قابلیت گیرائی رنگ های روشن را ندارند.

دباغی معدنی

در این نوع دباغی محلول دباغی را از مواد معدنی تهیه می کنند، مواد معدنی که در این جا به کار می برند. املاح فلزات گرم و آلومینیم می باشند که در داخل آب هیرولیز شده و نمک بازیک تولید می نمایند که با اضافه کردن باز اسید حاصل از هیدرولیز را خنثی کرده و واکنش را کامل می کند.
زاجهای کروم و آلومینیم برای این منظور مناسب است. در صورتی که زاج كروم مصرف شود. اغلب بی کرومات نیز به آن می افزایند و این بی کرومات را با احیاء کننده مانند (Sor) احياء می نمایند. زاج آلومینیم (زاج سفید) را مخلوط با نمک طعام به کار می برند و گاهی علاوه بر نمک طعام آرد و زرده تخم مرغ مصنوعی که از لیستین تهیه می شود به آن می‌افزایند و پوست را با آن دباغی می کنند، زرده تخم مرغ علاوه بر کمک دباغی چربی مورد لزوم چرم را تامین می نماید.

دباغی با مواد سنتتیک

در صنعت از موادی مانند صمغ های مصنوعی برای دباغی استفاده می کنند. اولین ماده دباغی از نوع نوادول بود که از کرزول با آلدئید فرمیک و اسید سولفوریک به دست می آید که بعدا با اضافه کردن مواد دیگر مانند؛ اوره و غیره در حین عمل تراکم کیفیت جسم به دست آمده را بالا می برند.
امروزه بیشتر عمل دباغی را با سولفو كلريدها انجام می دهند که می توان فرمول کلی را برای آنها نوشت (PSO2Cl) که در آن علامت P پارافین با ۱۵ تا ۳۰ اتم کربن می باشد.

اعمال تکمیلی

چرم دباغی شده را با امولسیونی از چربی مجاور می کنند و آن را چرب می نمایند، سپس با استفاده از رنگ های مناسب آن را رنگ می نمایند. البته می توان این دو عمل را در حمام های مخصوص باهم انجام داد. چرم ها را بیشتر با رنگ های اسیدی رنگ می کنند به کار بردن رنگ های بازی بایستی با شرایط لازم همراه باشد.
سپس چرم را با عبور از تونل های مخصوص خشک می کنند تا الیاف داخلی چرم سخت شده و در اثر رطوبت دوباره متورم نشود، ولی چون در حین این عملیات چرم تا حدودی شکل ظاهری خود را از دست می دهد، با کمک مواد انعطاف آور آن را دوباره به حالت مطبوع و مناسب اول در می آورند. برای این منظور چرم خام را کمی مرطوب کرده در ماشین آن را می کشند تا منبسط گردد، در همان حال آن را خشک می کنند.
پس از آن با ماده آهار دهه که محتوی پیگمان های پوششی نیز می باشد، آن را آهار می زنند و سپس آن را اطو کرده و با پاشیدن رنگ پوششی نیز آن را براق و درخشان می کنند. اگر سطح چرم را با یک طبقه لاک بپوشانیم ورنی به دست می آید.
آشنایی با انواع چرم

در صنعت چرم سازی چرم به سه نوع چرم سبک، چرم نیمه سبک و چرم سنگین تقسیم می‌شود.

 
چرم سبک:

چرم سبک محصولی است که از پوست حیواناتی مانند گوسفند، بره، بز غاله و بز به دست می آید این چرم نسبت به انواع دیگر چرم ها ضخامت کمتری دارد و بسیار ظریف و نازک است و به همین دلیل به آن چرم سبک می گویند راحتی و سبکی ذاتی این چرم آن را برای استفاده در کلاه و لباس ها بسیار مناسب کرده است همچنین نگهداری و مراقبت از این نوع چرم بسیار ضروری است.

 

از چرم سبک در ساخت محصولاتی مانند لبـاس چرم، کاپشن چرم و دستکش چرم استفاده شده و از نوع کیفیت پایینتر آن به عنوان آستری کفش و لباس استفاده می‌شود.

 
چرم نیمه سنگین :

این چرم از پوست حیواناتی مانند کروکودیل و شترمرغ به دست می‌آید یکی از بهترین چرم های بازار محسوب می شود و نسبت به بقیه چرم ها قیمت بالاتری دارد کمیاب بودن، کیفیت و قیمت بالای این چرم نیمه سنگین باعث شده تا این نوع چرم در ساخت کلاه های لوکس و بیشتر در ساخت محصولاتی که جنبه تزیینی دارند و یا لوکس محسوب می شوند مورد استفاده قرار بگیرد.

 
چرم سنگین :

به چرمی گفته می شود که از پوست حیواناتی مانند گاو، گاومیش، گوساله و شتر و … به دست می آید. چرم سنگین بهترین نوع چرم جهت استفاده های معمول است و دارای بیشترین مقاومت و زیباترین رخ در میان چرم های دیگر است. این نوع چرم به علت استحکام و مقاومت بالا به مصرف در زیره و رویه کفش، ساخت کیف های دستی و جیبی مرغوب و یا تسمه های ماشین آلات صنعتی و … می رسد.

 

این چرم در طول زمان ظاهر زیباتری می گیرد و استایل جذابی را برای شما به ارمغان می آورد.

 
درباره ی انواع چرم, آموزش استفاده از چرم

چرم سنگین دارای مقاومت بیشتری است

 
چرم مصنوعی :

به دلیل قیمت بالای چرم طبیعی چرم مصنوعی یکی از انتخاب های رایج برای تولید محصولات چرمی می باشد چرم مصنوعی نسبت به چرم طبیعی کیفیت بالایی ندارد اما ظاهر مناسب و قیمت پایین آن سبب شده تا طرفداران بسیاری پیدا کند

 

چرم مصنوعی را از گیاهان می سازند نام دیگر این چرم، چرم گیاهی و چرم وگان می باشد کاربرد فراوانی در تولید روکش صندلی، پالتو، کیف، کفش و دیگر محصولات چرمی کاربرد فراوانی دارد

 

علاوه بر دسته بندی کلی بالا، چرم طبیعی را بر اساس نوع دباغی هم می توان به دسته های زیر تقسیم کرد :

 
چرم گیاهی :

در دباغی این نوع چرم تا حد امکان از مواد و رنگ های شیمیایی استفاده نمی شود و به جای آن از رنگ های گیاهی و مواد و روغن های حیوانی استفاده می شود. این نوع چرم به علت اینکه دارای بیشترین سازگاری با محیط زیست بوده و در اثر تماس با پوست انسان عوارضی ایجاد نمی کند از بهترین انواع دباغی چرم به شمار می رود.

 
کاربردهای انواع چرم,کارایی انواع چرم

چرم گیاهی

 
چرم جوشانده :

چرم جوشانده نمونه ای است از چرمی که با قرار گرفتن در آب داغ، شناور شده و سفت می‌شود. این اتفاق در موم جوشانده و مواد شبیه هم رخ می‌دهد. در تاریخ گه گاه پس از عمل سفت کردنش، از آن در زره ها و هم‌چنین در اتصال کتاب ها هم استفاده می‌شده است.

 

این نوع چرم، تنها نوع چرم است که در حکاکی و قالب گیری چرم می تواند مناسب باشد. چرم مراکشی در قدیم از چرم مراکشی برای صحافی کتاب استفاده می شد. این نوع چرم با محکم ترین انواع چرم ها برابری می‌کند. در عین حال، بسیار نرم و قابل انعطاف است.

 
انواع چرم, معرفی انواع چرم

چرم جوشانده

 
اشبالت :

اشبالت که از لایه لایه کردن چرم های ضخیم بدست می آید دارای سطحی پرزدار می باشد. رنگ اشبالت می بایست یکدست و به اصطلاح مغز رنگ باشد (یعنی تمام سطح و عمق آن رنگ شده باشد).

 

چون اشبالت پس از برش، سطح آن سمباده می خورد لذا می بایست حتماً یکدست و صاف سمباده شده باشد. برخی از اشبالت ها دارای مغز سبک (پوک) می باشند که از نظر استقامت (استواری) بسیار ضعیف هستند.

 

اشبالت به علت پرزدار بودن زود خاک می گیرد. از اشبالت بیشتر جهت تهیه کیف و کفش استفاده می شود.

 
آشنایی با چرم,آشنایی با انواع چرم

چرم اشبالت

 
چرم جیر :

از پوست بز و گوساله تهیه می شود که طی فرایند خاصی و بوسیله وسایل خاصی ظاهر آن را پرداخت می کنند و سطح گوشتی را به صورت مخملی در می آورند. این نوع چرم بیشتر به عنوان آستر در داخل دیگر محصولات استفاده می شود.

 

تفاوت ظاهری چرم جیر با چرم اشبالت در پرزدار بودن لایه داخلی آن، رخ دار بودنش و لطافت بالای آن است.

 
راهنمای استفاده از انواع چرم, درباره ی انواع چرم

چرم جیر

 
چرم نوبوک :

چرمی است که مانند جیر و اشبالت دارای رخ مخملی است اما این نوع چرم با ظرافت بسیار پرداخت شده و دارای سطحی لطیف است.

 
آموزش استفاده از چرم,کاربردهای انواع چرم

چرم نوبوک

 
چرم ورنی :

چرمی است که از پوست گوساله تهیه می شود و رویه آن با لاک خاصی لعاب و پوشش داده می شود تا ظاهری براق پیدا کند. از این چرم در تهیه کیف و کفش استفاده می شود.

 
کارایی انواع چرم,آشنایی با چرم

چرم ورنی
مد و پوشاک,زیور آلات ، طلا وجواهر (سنگ های قیمتی،گردنبند، گوشواره ، دستبند و..)

 
چرم از پوست مار و مارمولک :

این نوع پوست، بسیار نازک و در عین حال محکم است. زمانی که پوست پیرایی می‌ شود، ترک نمی‌ خورد و آبرفتگی و کشیدگی پیدا نمی ‌کند و دوام و استحکام زیادی دارد. پوست مارمولک ها، گرانتر از پوست مارها است. از یک مارمولک می‌‌ توان حدود 30 سانتیمتر مربع پوست بدست آورد.

 
کاربردهای انواع چرم,چرم چیست

چرم پوست مار

 
چرم چاپی :

چرم چاپی چرمی که پس از مرحله فینیشینگ (اتمام مراحل دباغی) با عبور دادن آن زیر غلطک های خاصی که دارای نقوش (برجستگی و فرو رفتگی) مختلف می باشد بر روی سطح آن ایجاد طرح می کنند.

 

طرح هایی که معمولاً بر روی سطح این چرم ها ایجاد می شوند عبارتند از شرانگ، فلوتر، بوفالو، فلاور، لیزارت، ماری، کرگدنی، پیتون و...

 

البته برخی مواقع چاپ اینگونه نقوش بر روی چرم ورنی نیز صورت می گیرد که به آنها چرم ورنی چاپ دار می گویند.

 
درباره ی انواع چرم, آموزش استفاده از چرم

چرم چاپی

    پیشنهاد ویژه
    آرایش و زیبایی, لوازم آرایشی

    اسکراب لایه بردار لدورا،مناسب پاکسازی پوست
    خدمات زیبایی ، پوست و مو ,خدمات پوست مو زیبایی

    طراحی طرح لبخند با جراحی و تغییر شکل لثه
    صنایع دستی,فیروزه کوب,ظروف نقره

    ظروف منحصر بفرد و شکیل الماس تراش

 
چرم دانه دار کامل :

از لایه خارجی پوست استفاده می ‌شود ولی پردازش نمی‌ گردد ، نشانه ‌های طبیعی در این چرم مشهود است، محکم‌ ترین و بادوام ترین نوع چرم هستند.

 
انواع چرم, معرفی انواع چرم

چرم دانه دار

 
چرم هورس :

از انواع چرم های طبیعی بزی، گاوی و شتری می توان هورس تولید نمود. چرم بزی هورس یکی از انواع محبوب بوده که به خاطر نوع فینیش اش برخوردار از رخی بسیار زیبا و جذاب می باشد.

 
آشنایی با چرم,آشنایی با انواع چرم

چرم هورس

 
پوست پرندگان :

پوست پرندگانی که برای استفاده از پر و بالشان پرورش می یابند، تنها در صورتی به چرم تبدیل می شوند که پرنده ، مرده یا کشته شود.

 
راهنمای استفاده از انواع چرم, درباره ی انواع چرم

چرم پرندگان

 
چرم مراکشی :

این نوع چرم با محکم ‌ترین انواع چرم‌ ها برابری می ‌کند. در عین حال، بسیار نرم و قابل انعطاف است. در زمانهای گذشته چرم مراکشی را با دوختن پوست‌ ها، دباغی می ‌کردند در آن روش، پوست را به شکل مشک یا کشکول در می‌ آورند. سیس آن را با مقداری سماق پر می ‌کردند و در ظرف‌ های پرشده از همان محلول شناور می‌ ساختند.

 

سپس بوسیله تیغه‌ های چوبی در حال چرخیدن، به روی پوست ضربه‌ هایی وارد می ‌شد و به ساخت چرم کمک می ‌کرد.از این نوع چرم بیشتر برای صحافی کتاب ها استفاده می ‌شد. امروزه این چرم‌ ها برای تهیه کالاهای چرمی ظریف مانند کیف‌ های زنانه، کیف ‌های دستی و جیبی مردانه استفاده می‌ شود.

 
آموزش استفاده از چرم,کاربردهای انواع چرم

آشنایی با چرم مراکشی

 
چرم روسی :

از چرم روسی برای ساخت چمدان استفاده می شود. همانطور که از نام این نوع چرم بر می آید، نخستین بار در روسیه تهیه شده است. عمل پوست پیرایی با استفاده از پوست درخت های بید و غان انجام می‌شد. این نوع چرم با بوی خوشایندی که داشت، شناخته می شد که به بوی خوش روغن درخت غان مربوط است.

 
کارایی انواع چرم,آشنایی با چرم

چرم روسی

 
چرم اسپانیایی :

چرم اسپانیایی این نوع چرم، در واقع نوعی چرم مراکشی است. امروزه این نوع چرم ها را از پوست اسب با کیفیت مرغوب به روش پوست پیرایی گیاهی تولید می کنند. این نوع چرم ها را از روی داخلی پرداخت می کنند. چرم تولید شده بسیار محکم و همچنین ضد آب است. از این چرم، در ساخت کفش های مردانه مرغوب استفاده می شود.

 
کاربردهای انواع چرم,چرم چیست

چرم اسپانیایی

 
درجه‌‌‌ بندی انواع چرم

چرم درجه 1: چرمی است که: دارای ظاهری کاملاً سالم باشد.

هیچ گونه اثر بریدگی یا بیماری در سطح آن دیده نشود.

 

در سطح خارجی چرم بقایای جراحت، مرض یا علامت گندیدگی و فساد نباشد.

پشت چرم (نطع چرم) لش دار باشد (یعنی دارای ضخامت کافی باشد).

 

در صورت داشتن ضایعات، باید محدود به 1 تا 2 مورد باشد و فاصله این ضایعات تا لبه چرم بیشتر از 3 سانتیمتر نباشد. در نهایت فرم اصلی خود را کاملاً حفظ کرده باشد.

 

چرم درجه 2: چرمی است که آثار بریدگی، عیوب و ضایعات آن کمتر از یک پنجم کل چرم باشد.

 

ضایعات متراکم بوده و فاصله این ضایعات از لبه چرم بیشتر از 3 سانتیمتر نباشد. ضایعات در امتداد ستون فقرات یعنی در وسط چرم نباشد.

 

چرم درجه 3: چرمی است که آثار بریدگی، عیوب و ضایعات آن بیشتر از یک پنجم کل چرم نباشد. ضایعات در روی چرم پراکنده نباشند.

 

در روی سطح چرم یک یا دو نقطه فساد، بقایای زخم و جراحت دیده شود.

 

چرم درجه 4: چرمی است که چنانچه ضایعات چرم درجه سه (بریدگی و جراحات) در امتداد ستون فقرات (یعنی در وسط چرم) باشد این چرم، چرم درجه 4 نامیده می‌ شود.